Niektórzy mówią, że „Portugalia to Lizbona, a reszta to krajobraz”. I rzeczywiście, tutaj skupia się wszystko to co kojarzy się z Portugalią. To miasto fado, tramwajów, azulejos i słynnych babeczek pasteis de Belem wypiekanych zgodnie z tradycją od prawie dwustu lat; to też miasto odkrywców z którego lata temu wielcy żeglarze wyruszali na podbój nowych nieznanych lądów. Trudno opisać Lizbonę w kilku słowach, z jednej strony to ogromna nowoczesna metropolia, ale z drugiej jest jeszcze „stara Lizbona”- historyczne dzielnice jak Bairo Alto czy Alfama będące labiryntem stromych krętych uliczek, tajemniczych zaułków, starych domów z mnóstwem roślin w doniczkach i wszechobecnym suszącym się praniem. Życie codzienne koncentruje się tu wciąż wokół miejscowych placów, sklepików i małych tawern, gdzie wieczorami można spotkać sąsiadów i przy winie wsłuchać się w tęskne rytmy lizbońskiego fado.

Będąc w Lizbonie warto odwiedzić również pobliską Sintrę, malowniczo położoną wśród zalesionych wzgórz. Sintra była letnią rezydencją królów Portugalii stąd liczne pałace i okazałe budowle jak np. Palacio da Pena- nieco dziwaczny i bajkowy pałac będący mieszaniną przeróżnych stylów architektonicznych, otoczony parkiem pałac Monserrate w stylu arabskim czy tajemnicza rezydencja Quinta da Regaleira. Idąc w górę do średniowiecznego zamku Maurów po drodze mijamy mały dom, w którym przez kilka lat mieszkał Andersen pisząc swoje baśnie. Sintra to również kręte i wąskie uliczki, klimatyczne restauracje, domki jakby na kurzych łapkach, zapuszczone ogrody z bujną roślinnością, dawne klasztory ukryte gdzieś w lasach i fantastyczne widoki na okoliczne góry i ocean.